niepokoić

niepokoić
niepokoić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. VIIb, niepokoićoję, niepokoićoi, niepokoićkojony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować u kogoś niepokój, niepewność, obawę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ojca niepokoją złe wyniki syna w nauce. Wszystkich niepokoi podnoszący się stan wody w rzekach. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie dawać komuś spokoju, zabierać komuś czas, sprawiać kłopot': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niepokoić kogoś po nocy, w domu. Niepokoić kogoś telefonami. Przepraszam, że niepokoję panią w pracy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • niepokoić — ndk VIa, niepokoićoję, niepokoićoisz, niepokoićkój, niepokoićił, niepokoićojony 1. «wzbudzać, wywoływać niepokój, obawę» Niepokoi mnie twoja beztroska. 2. «nie dawać spokoju» Niepokoili go dłużnicy ciągłymi wizytami. niepokoić się «być… …   Słownik języka polskiego

  • niepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać niepokój, obawę, niepewność; być niespokojnym z jakiegoś powodu; martwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokoić się o chorą matkę, o wynik operacji. Zadzwoń, bo żona będzie się niepokoić. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… …   Słownik języka polskiego

  • kłopotać — ndk IX, kłopotaćoczę a. kłopotaćocę, kłopotaćoczesz, kłopotaćocz, kłopotaćotał rzad. «sprawiać komuś kłopot, niepokoić, trapić» Kłopotał kogoś swymi sprawami. kłopotać się «troszczyć się o coś, martwić się, niepokoić, trapić się czymś» O… …   Słownik języka polskiego

  • martwić — ndk VIa, martwićwię, martwićwisz, martw, martwićwił «wyrządzać przykrość, powodować smutek, zmartwienie, zgryzotę, przysparzać trosk, kłopotów; trapić, nękać, niepokoić, smucić» Martwić kogoś swoim postępowaniem. Martwi mnie stan jego zdrowia.… …   Słownik języka polskiego

  • spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

  • trapić — ndk VIa, trapićpię, trapićpisz, trap, trapićpił, trapićpiony książk. «wyrządzać komuś przykrość, dotkliwie dawać się odczuwać, dawać się we znaki; niepokoić, martwić, nękać, gnębić» Kogoś trapią choroby, zmartwienia. Kraj trapiły wojny. trapić… …   Słownik języka polskiego

  • truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …   Słownik języka polskiego

  • turbować — ndk IV, turbowaćbuję, turbowaćbujesz, turbowaćbuj, turbowaćował, turbowaćowany przestarz. «sprawiać kłopot; martwić, niepokoić kogoś» turbować się przestarz. «troszczyć się o coś, martwić się, trapić się czymś; niepokoić się» …   Słownik języka polskiego

  • spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”